Slimme infuushandschoen voor kinderen

Kim Kamphorst is senior researchcoördinator bij Gynaecologie en Kinderafdeling en helpt artsen bij hun onderzoek. Sinds januari 2023 is Kim ook coördinator verpleegkundig onderzoek. Ze begeleidt en helpt onderzoekslijnen opzetten, zo ook een prototype voor een slimme infuushandschoen voor kinderen.

Vorig jaar is er vanuit Pioneers in Health Care een voucher gewonnen van €60.000 om een prototype voor een slimme infuushandschoen voor kinderen te ontwerpen. Met deze handschoen willen ze bewerkstelligen dat het infuus goed gefixeerd wordt, maar dat kinderen ook kunnen blijven bewegen. De verpleegkundige kan eenvoudig en snel het infuus controleren zonder dat het hele verband van het infuus gehaald moet worden. Tenslotte zal een sensor – aangebracht in de handschoen – de insteekopening monitoren, waardoor er bij een mogelijke ontsteking of lekkage tijdig ingegrepen kan worden.

Kim: ‘Studenten hebben in het Deventer Ziekenhuis en MST interviews met ouders en kinderen gehouden, observaties uitgevoerd en checklists bijgehouden. Er is bijvoorbeeld gekeken naar hoe vaak infusen sneuvelen (niet meer goed zitten), want in praktijk blijkt dat dit veel voorkomt. En aanvullend heeft een student van Saxion met meerdere kinderen gesproken over hoe het product er uit moet komen te zien.’

Prototype

Met de inzet van een infuushandschoen ligt de focus op de aanpak van twee problemen:

• Infusen die minder vaak sneuvelen, doordat ze beter gefixeerd zijn en doormiddel van sensoren kunnen lekkage of ontsteking eerder opgemerkt worden. Doordat het verband niet meer helemaal van het infuus af hoeft kunnen de verpleegkundigen eenvoudig en snel het infuus controleren.

• Prettiger en sneller werken met een ‘sleeve’ in plaats van het verband om het infuus te fixeren. De sleeve is veel sneller en makkelijker aan te brengen dan de huidige methode.

Daarnaast kan het product op maat gemaakt worden voor verschillende leeftijden. Het prototype is in MST al getest op een groep gezonde kinderen. Dit moet in het Deventer Ziekenhuis nog plaatsvinden. Er vinden gesprekken plaats in combinatie met een arts, verpleegkundige en de onderzoekers. Verbeterpunten en gebruiksvriendelijkheid worden samen besproken.

De eerste stappen zijn dus gezet, maar behalve dat het een ‘’leuke spalk’’ is, is er nog meer nodig voordat het daadwerkelijk in de praktijk ingezet kan worden. Kim: ‘Wij denken dat deze oplossing stabieler is. Maar er is wel vervolgonderzoek nodig voor dit project waarbij de focus ligt op effectiviteit. Zijn de spalken voldoende stevig? Sneuvelen er ook echt minder infuuslijnen? We zijn daarom bezig met vervolgfinanciering voor het project. De spalk is één ding, maar de sensoren die ze ook willen aanbrengen om de insteekopening te monitoren en vroeg op te sporen is echt een volgende stap.’